کد مطلب:20657 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا ميگويند: علاقة شديد بين دو جنس مخالف سبب پديد آمدن عشق و شهوت است؟

علاقه و محبت، فطريِ انسان است، كه خداوند متعال، آن را در درون انسان قرار داده است.

انواع محبت: علاقه و محبت انواع مختلفي دارد; از قبيل: محبت دو دوست به يكديگر، محبت مريد و مراد، محبت دو همسر، محبت پدر و مادر به فرزندان و بالعكس، محبت به هم نوعان و...

اين گونه علاقه و محبت، كم وبيش نيز در حيوانات وجود دارد.

عشق چيست؟

عشق، گرايش مافوقِ علاقه و محبت است; كه زمينة چنين حالتي، فقط در انسان وجود دارد عشقِ حقيقي، همان مرحلهاي است كه انسان را به پرستش ميكشاند، عشق ميخواهد از معشوق، خدا، و از خود بندهاي بسازد; او را هستيِ مطلق بداند و خود را در مقابل او نيست و نيستي حساب كند; اما درغير اين صورت اگر از واژة عشق استفاده شود، عشق مجازي است، كه محبتِ شديد بين دو انسان از نوع عشق مجازي است.

به تعبير ديگر، عشق، به دو نوعِ جسماني و نفساني تقسيم ميشود. عشق نفساني مبدأش جنسي نيست، بلكه ريشه در روح و فطرت انسان دارد; اما عشقِ جسماني، ريشه در غرائز و شهوات دارد; كه با اطفأ شهوت خاتمه پيدا ميكند،

بر عكس عشق نفساني كه از اين مقوله نيست.

بنابراين، نميتوان گفت، علاقة شديد بين دو جنس مخالف سبب پديد آمدن عشق ميشود.

قرآن كريم، سبب اصليِ علاقه، محبت و مهر قلبي بين دو همسر را، خواست و ارادة الهي ميداند; كه با هدف به وجود آوردن محبت و دوستي، سكونت و آرامش در كنار يكديگر، توليد نسل، برآورده شدن نيازهاي عاطفي، روحي و رواني، تشكيل خانواده، تكميل يكديگر، سر و سامان دادن به امور زندگي و حتي مالي و... اين انس و علاقه را، در وجود انسانها و زن و شوهر قرار داده است: وَ مِنْ ءَايَـَتِهِيَّ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَ َجًا لِّتَسْكُنُوَّاْ إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذَ َلِكَ لاَ ئَيَـَتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ;(روم،21) و از نشانههاي او اين كه همسراني از جنس خود شما براي شما آفريد، تا در كنار آنها آرامش يابيد، و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد، در اين نشانههايي است براي گروهي كه تفكر ميكنند.

در خاتمه، شايسته است بگوييم: علاقه و محبت نسبت به جنس مخالف، آن گاه شكل واقعي (انساني) به خود ميگيرد كه، در مسير صحيح (مشروع) قرار بگيرد; در غير اين صورت، اگر چه ظاهراً اظهار علاقه و محبت ميكنند، اما در واقع اين علاقه و محبت، پشتوانة شيطاني، شهواني و حيواني دارد. و لذا دختران و پسران، مردان و زنان بايد از دوستيهاي نامشروع كه بر اساس وسوسههاي شيطان، هواي نفس و شهوت حيواني است به شدت بپرهيزند.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 16، ص 388ـ396، دارالكتب الاسلامية / اخلاق در قرآن، همان، ج 2، ص 277، مدرسة الامام علي بن ابي طالب/ مجموعه آثار، استاد شهيد آيت اللّه مطهري;، ج 3، ص 502ـ508، انتشارات صدرا.)